Τρίτη, Αυγούστου 28, 2007

Μουσικές Γωνιές του Κόσμου: Ali Farka Toure, ο βασιλιάς των blues της ερήμου


Ο Ali Farka Toure γεννήθηκε το 1939 σε ένα χωριό κοντά στο Timbuktu του Μάλι. Αυτοδίδακτος μουσικός, ξεκίνησε να παίζει κιθάρα στα δέκα του χρόνια, παρακολουθώντας με μεγάλη προσοχή άλλους μουσικούς από τους οποίους εμπνεύσθηκε και επηρεάστηκε. Όπως αργότερα διηγείται ο ίδιος, το πρώτο μουσικό του όργανο, το gurkel (μια μονόχορδη κιθάρα) το έφτιαξε μόνος του από ένα κονσερβοκούτι.

Αυτό που έχει ξεχωριστή σημασία στον συγκεκριμένο καλλιτέχνη είναι η περίεργη σχέση που υπάρχει μεταξύ των Αμερικανικών blues και της μουσικής του. Τα κοινά σημεία των δύο είναι αρκετά, και ίσως να είναι αυτό που οδήγησε τον Μάρτιν Σκορτσέζε να αποκαλέσει την μουσική του Toure ως το “DNA των blues”. Ο Toure από την άλλη, αντιλαμβανόμενος τις επιρροές της μουσικής του από και προς τα Αμερικάνικα blues, δεν αποδέχτηκε ποτέ ότι η μουσική του είναι ίδια με αυτή των blues. Η μεγάλη διαφορά, υποστήριξε, έγκειται στο γεγονός ότι, εκείνος παίζει την αυθεντική και γνήσια μουσική, οι ρίζες της οποίας βρίσκονται χιλιάδες χρόνια πίσω στην αυτοκρατορία του Μάλι, στην Δυτική Αφρική. Αυτοί είναι και οι ήχοι που, κατά τον ίδιο, ενέπνευσε όλους τους άλλους δυτικούς blues ρυθμούς.

Προσπαθώντας να εξηγήσει τη σύνδεση, ο Toure διηγείται: “Η πρώτη φορά που άκουσα την μουσική του John Lee Hooker απόρησα. Δεν μπορούσα να καταλάβω πως στην Αμερική είχαν αποκτήσει αυτήν την κουλτούρα, αυτήν την μουσική. Αυτό είναι κάτι που ανήκει σε μας, στο Μάλι, στη Δυτική Αφρική”. Και συνεχίζει “είτε στις Ηνωμένες Πολιτείες είτε στο Μάλι, νομίζω ότι υπάρχουν μόνο πόλεις και αποστάσεις που μας χωρίζουν. Η ψυχή όμως και το πνεύμα είναι το ίδιο, δεν υπάρχει διαφορά. Και στεναχωριέμαι γιατί είναι άνθρωποι που θα έπρεπε να ενωθούν”.

Όποια και αν είναι τελικά η σύνδεση των δύο, μια είναι η αλήθεια και αυτή διαγράφεται μέσα από την μεγάλη μουσική πορεία του Toure στο πλάι των Ray Charles, Otis Redding, John Lee Hooker, οι οποίοι και τον πρωτο-παρουσίασαν στο δυτικό κοινό. Ως αναγνώριση των παραπάνω ήρθαν και τα σημαντικά μουσικά βραβεία, όπως τα Grammy καλύτερης World Music για τους δίσκους του Talking Timbuktu και In the Heart of the Moon.

Στην μακρόχρονη μουσική πορεία του, ο Toure έχει αρκετά να επιδείξει, όπως για παράδειγμα, η συμμετοχή του στο μουσικό συγκρότημα Troupe 117, το οποίο δημιουργήθηκε από την κυβέρνηση του Μάλι αμέσως μετά την ανεξαρτησία της χώρας. Αξιοσημείωτο επίσης παραμένει το γεγονός ότι κατά την δεκαετία του 1990, και ενώ η εξέγερση των Τουαρέγκ μαινόταν, ο Toure συνέχισε να παίζει κατά κάποιον τρόπο τον ρόλο του “ειρηνοποιού”, τραγουδώντας σε όλες τις γλώσσες της περιοχής, στα Songhai, Fulani και Tamashek των Τουαρέγκ.

Πέραν της αγάπης του για την μουσική, αφιέρωσε την ζωή του στην βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών της επαρχίας του βόρειου Μάλι. Το 2004 εκλέχθηκε δήμαρχος του Niafunke και προσπάθησε να βοηθήσει όλους εκείνους που είχαν ανάγκη, επικεντρώνοντας τις προσπάθειές του στην καταπολέμηση της ελονοσίας, που έως και σήμερα αποτελεί άμεση απειλή για πολλά Αφρικανικά κράτη, μεταξύ των οποίων και το Μάλι. Το Ίδρυμα εξάλλου το οποίο φέρει το όνομα του, ιδρύθηκε ένα χρόνο αργότερα, με στόχο να υποστηρίξει νέους μουσικούς, αλλά και συγχρόνως να ενισχύσει ζωτικά ζητήματα ανάπτυξης της περιοχής, όπως η εκπαίδευση, η υγεία και η υδροδότηση.

Ο θάνατός του, στις 7 Μαρτίου 2006, αποτέλεσε σημαντική απώλεια για το Μάλι και την παγκόσμια μουσική σκηνή. Ως φόρο τιμής στον μεγάλο αυτό καλλιτέχνη, το Υπουργείο Πολιτισμού του Μάλι διοργάνωσε στις 6-8 Μαρτίου 2007, στη γενέτειρα του, πλήθος εκδηλώσεων και συναυλιών στις οποίες συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, οι Peter Gabriel, Carlos Santana και Tracy Chapman.

Η συμμετοχή γνωστών καλλιτεχνών και πλήθος κόσμου από κάθε μέρος του πλανήτη, που συγκεντρώθηκε στην γενέτειρα του για να τον τιμήσει, φαίνεται ότι σφράγισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μια παλιότερη δήλωσή του. Είχε πει χαρακτηριστικά: “για μερικούς το Timbuktu είναι ένα μέρος στο τέλος του πουθενά. Αυτό όμως δεν είναι σωστό. Εγώ είμαι από το Timbuktu και μπορώ να σας πω ότι βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του κόσμου”. Και αυτό είναι σίγουρα κάτι που ο Toure κατάφερε να δείξει σε όλον τον κόσμο τόσο όσο βρισκόταν εν ζωή όσο και μετά.


{Περισσότερες Πληροφορίες για τον Ali Farka Toure μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα: http://alifarkatoure.absy.com}

Εφημερίδα "Πολίτης της Θράκης"
www.politis-thrakis.gr

Πέμπτη, Αυγούστου 02, 2007

Μουσικές Γωνιές του Κόσμου: Sierra Leone’s Refugee All Star, η Φωνή των Προσφύγων


Η Σιέρα Λεόνε είναι μια από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου και προσπαθεί έως και σήμερα να επουλώσει τις πληγές του καταστροφικού εμφυλίου πολέμου της (1991-2002). Στις αρχές του 1990, η διαφθορά, η κακοδιαχείριση, η παράνομη εκμετάλλευση και εμπορεία του φυσικού της πλούτου (διαμαντιών), σε συνδυασμό με τα ανοιχτά αποικιοκρατικά τραύματα, οδήγησαν σε έναν από τους πιο φρικαλέους εμφυλίους πολέμους της σύγχρονης ιστορίας. Χιλιάδες άνθρωποι έχασαν την ζωή τους, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες αναγκάστηκαν σε εκτοπισμό. Η βίαιη μετατροπή χιλιάδων παιδιών σε στρατιώτες, η γενικευμένη έκθεση του πληθυσμού σε τραυματικές εμπειρίες και οι παραβιάσεις βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτέλεσαν καθημερινή πρακτική.

Μια από τις σοβαρότερες ίσως συνέπειες του εμφυλίου υπήρξαν οι χιλιάδες πρόσφυγες που οδηγήθηκαν σε μαζική φυγή και κινήθηκαν σε γειτονικά δυτικο-Αφρικανικά κράτη, όπως η Γουϊνέα. Μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, οι πρόσφυγες, με την πολύτιμη βοήθεια ανθρωπιστικών οργανώσεων, πάλεψαν για να επιβιώσουν και να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα για επιστροφή στην πατρίδα τους.

Σε έναν από τους προσφυγικούς καταυλισμούς στην Kalia της Γουϊνέας, ο Reuben M. Koroma, η γυναίκα του Grace και ο Franco (Francis Langba) συνδέθηκαν και άρχισαν να παίζουν μουσική. Αν και το στίγμα του εμφυλίου πολέμου παρέμενε ανεξίτηλο, δεν έχασαν το κουράγιο τους και κατάφεραν με την μουσική τους να προσφέρουν λίγες στιγμές χαράς και ελπίδας στους υπόλοιπους πρόσφυγες. Με την βοήθεια ενός Καναδικού ανθρωπιστικού οργανισμού, οι τρεις αυτοί μουσικοί καταφέρνουν πλέον να φτιάξουν ένα συγκρότημα και να συνθέσουν τα πρώτα τους τραγούδια, όπως το “Living Like a Refugee”.

Με τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου, το συγκρότημα, όπως και πολλοί άλλοι εκτοπισμένοι της Σιέρα Λεόνε, κατάφεραν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Αντλούμενοι από την προσωπική τους εμπειρία και θέλοντας να σκορπίσουν την ελπίδα στον υπόλοιπο κόσμο, οι Sierra Leone’s Refugee All Star αποφάσισαν να συνεχίσουν την μουσική τους πορεία.

Το μουσικό αυτό φαινόμενο που ξεπήδησε μέσα από τον προσφυγικό καταυλισμό της Γουϊνέας αρχίζει να γίνεται διάσημο στην πολύπαθη Σιέρα Λεόνε και σταδιακά να αποκτά φήμη διεθνώς. Ένα μουσικό ντοκυμαντέρ (φωτογραφία εξώφυλλου), αφιερωμένο στην δημιουργία και την πορεία του συγκροτήματος, συγκεντρώνει πολλά κινηματογραφικά βραβεία και καταφέρνει, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, να τους κάνει ακόμη πιο γνωστούς.

Οι Sierra Leone’s Refugee All Star έχουν ήδη πραγματοποιήσει περιοδείες σε Ευρώπη και Αμερική, ενώ το ψυχικό τους σθένος έχουν επιβραβεύσει, μεταξύ άλλων, ο Keith Richards των Rolling Stones και ο Paul McCartney των θρυλικών Beatles.

Σύμβολο ελπίδας για όλους τους πρόσφυγες, το συγκρότημα συμμετέχει πρόσφατα στην εκστρατεία “Nine Million” της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες με στόχο την επαγρύπνηση και υποστήριξη των παιδιών-προσφύγων. Η μουσική τους χρησιμοποιείται επίσης στην ταινία “Blood Diamond”, η οποία απεικονίζει την παράνομη εκμετάλλευση και εμπορεία διαμαντιών για την χρηματοδότηση ανταρτών και οπλαρχηγών στην Δυτική Αφρική, με επίκεντρο την Σιέρα Λεόνε.

Έχοντας οι ίδιοι βιώσει στο μέγιστο βαθμό την αδικία, μέσω της μουσικής τους, κρατούν ζωντανή την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο, δίνοντας σε όλους μας ένα μάθημα ανθρωπιάς.


{Περισσότερες πληροφορίες για το συγκρότημα Sierra Leone’s Refugee All Star μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα http://www.refugeeallstars.org}

Εφημερίδα "Πολίτης της Θράκης"
www.politis-thrakis.gr