Αφιέρωμα
Τέσσερις αιώνες από την γέννηση του Ρέμπραντ
Επιμέλεια: Νικολαϊδης Απόστολος
Ο «Πολίτης της Θράκης» φιλοξενεί σήμερα ένα σύντομο αφιέρωμα στον Ολλανδό ζωγράφο Ρέμπραντ, με αφορμή τα 400 χρόνια από την γέννησή του.
Έτος Ρέμπραντ φέτος για τους Ολλανδούς, μια και 400 χρόνια συμπληρώνονται από την γέννηση του μεγάλου ζωγράφου. Για τον εορτασμό, δεκάδες εκθέσεις διοργανώνονται στην Ολλανδία και τον κόσμο με αποκορύφωμα το επετειακό αφιέρωμα στο Μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ από τις 18 Φεβρουαρίου έως τις 18 Ιουνίου 2006 με την παράλληλη έκθεση του Ρέμπραντ και του Ιταλού Καραβάτζιο.
Αν και δεν συναντήθηκαν ποτέ, ο Καραβάτζιο και ο Ρέμπραντ έχουν πολλές ομοιότητες, τόσο στη χρήση του φωτός και της σκιάς όσο και στην πλαστικότητα των μορφών τους. Στην πρώτη λοιπόν έκθεση που επιχειρεί να φέρει σε επαφή τα έργα των δυο καλλιτεχνών, δίνεται στο κοινό η σπάνια ευκαιρία να συγκρίνει διάφορες πλευρές της δουλειάς τους.
Τιμώντας τον Ρέμπραντ, εμπνευστή του Βαν Γκογκ, το Μουσείο εκθέτει ορισμένα από τα πιο χαρακτηριστικά του έργα. Ο κατάλογος των έργων του Ρέμπραντ είναι πλούσιος θεματολογικά αφού τον απασχόλησαν θρησκευτικά και μυθολογικά θέματα, ατομικές και συλλογικές προσωπογραφίες. Χαρακτηριστικό επίσης στοιχείο του έργου του είναι η επιλογή του σε χαρακτήρες της γειτονιάς, ζητιάνους, μουσικούς και άλλα πρόσωπα του δρόμου.
Η ιδιοφυΐα του Ρέμπραντ, όπως αναγνωρίζουν οι ειδικοί τέχνης, επικεντρώνεται στην τεχνοτροπία που χρησιμοποίησε κατά κόρον με άπλετο φως σε επιλεγμένα σημεία των θεμάτων του, αφήνοντας το υπόλοιπο του πίνακα σε σκιώδες βάθος. Εμπνευσμένος από τη Βίβλο, την ελληνική μυθολογία και την καθημερινότητα της εποχής ο Ρέμπραντ εργάστηκε αδιάκοπα, πειραματίστηκε, έγινε σταδιακά πιο τολμηρός και ευρηματικός. Εκτός όμως από σημαντικός ζωγράφος, υπήρξε, ένας από τους μεγαλύτερους χαράκτες όλων των εποχών. Ανέπτυξε έναν εντελώς προσωπικό συνδυασμό δύο μεθόδων της χαλκογραφίας, της οξυγραφίας και της βελονογραφίας. Με την συνδρομή του άλλωστε η οξυγραφία έφτασε στην τεχνική της αρτίωση και γνώρισε μεγάλη αναγνώριση.
Το συνολικό του έργο αριθμεί περίπου 600 πίνακες, 300 χαρακτικά και 2.000 σχέδια και σκίτσα. Η τεχνική κιαροσκούρο (chiaroscuro), η χρήση των φωτοσκιάσεων και των φωτεινών αντιθέσεων, ιδανικός εκφραστής της οποίας αποτέλεσε ο Καραβάτζιο (αν και η τεχνική είχε αναπτυχθεί πριν από αυτόν) ενέπνευσε τον Ρέμπραντ που συνέχιζε την συγκεκριμένη τεχνοτροπία με αξιοσημείωτη βαθύτητα αισθήματος και ανθρώπινης διόρασης.
Ο Ρέμπραντ γεννήθηκε το 1606 στο Λέιντεν της Ολλανδίας και από πολύ μικρή ηλικία έδειξε καλλιτεχνικές τάσεις. Ενώ οι γονείς του τον προωθούσαν για νομικό, εκείνος εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο λόγω του πάθους του για την ζωγραφική. Πολύ σύντομα η δράση του ξεκινά και βρίσκει άμεση ανταπόκριση από το αγοραστικό κοινό της εποχής. Η προσωπική του τραγωδία, με τον θάνατο της συζύγου και των τριών παιδιών του, και οι δαπανηρές του συνήθειες που τον εξωθούν σε υπέρογκα χρέη, τον οδηγούν σε αποξένωση και στον θάνατό του το 1668.
(Για περισσότερες πληροφορίες για το Έτος Ρέμπραντ και τις εκθέσεις:
http://www.rembrandt400.nl/,
Αν και δεν συναντήθηκαν ποτέ, ο Καραβάτζιο και ο Ρέμπραντ έχουν πολλές ομοιότητες, τόσο στη χρήση του φωτός και της σκιάς όσο και στην πλαστικότητα των μορφών τους. Στην πρώτη λοιπόν έκθεση που επιχειρεί να φέρει σε επαφή τα έργα των δυο καλλιτεχνών, δίνεται στο κοινό η σπάνια ευκαιρία να συγκρίνει διάφορες πλευρές της δουλειάς τους.
Τιμώντας τον Ρέμπραντ, εμπνευστή του Βαν Γκογκ, το Μουσείο εκθέτει ορισμένα από τα πιο χαρακτηριστικά του έργα. Ο κατάλογος των έργων του Ρέμπραντ είναι πλούσιος θεματολογικά αφού τον απασχόλησαν θρησκευτικά και μυθολογικά θέματα, ατομικές και συλλογικές προσωπογραφίες. Χαρακτηριστικό επίσης στοιχείο του έργου του είναι η επιλογή του σε χαρακτήρες της γειτονιάς, ζητιάνους, μουσικούς και άλλα πρόσωπα του δρόμου.
Η ιδιοφυΐα του Ρέμπραντ, όπως αναγνωρίζουν οι ειδικοί τέχνης, επικεντρώνεται στην τεχνοτροπία που χρησιμοποίησε κατά κόρον με άπλετο φως σε επιλεγμένα σημεία των θεμάτων του, αφήνοντας το υπόλοιπο του πίνακα σε σκιώδες βάθος. Εμπνευσμένος από τη Βίβλο, την ελληνική μυθολογία και την καθημερινότητα της εποχής ο Ρέμπραντ εργάστηκε αδιάκοπα, πειραματίστηκε, έγινε σταδιακά πιο τολμηρός και ευρηματικός. Εκτός όμως από σημαντικός ζωγράφος, υπήρξε, ένας από τους μεγαλύτερους χαράκτες όλων των εποχών. Ανέπτυξε έναν εντελώς προσωπικό συνδυασμό δύο μεθόδων της χαλκογραφίας, της οξυγραφίας και της βελονογραφίας. Με την συνδρομή του άλλωστε η οξυγραφία έφτασε στην τεχνική της αρτίωση και γνώρισε μεγάλη αναγνώριση.
Το συνολικό του έργο αριθμεί περίπου 600 πίνακες, 300 χαρακτικά και 2.000 σχέδια και σκίτσα. Η τεχνική κιαροσκούρο (chiaroscuro), η χρήση των φωτοσκιάσεων και των φωτεινών αντιθέσεων, ιδανικός εκφραστής της οποίας αποτέλεσε ο Καραβάτζιο (αν και η τεχνική είχε αναπτυχθεί πριν από αυτόν) ενέπνευσε τον Ρέμπραντ που συνέχιζε την συγκεκριμένη τεχνοτροπία με αξιοσημείωτη βαθύτητα αισθήματος και ανθρώπινης διόρασης.
Ο Ρέμπραντ γεννήθηκε το 1606 στο Λέιντεν της Ολλανδίας και από πολύ μικρή ηλικία έδειξε καλλιτεχνικές τάσεις. Ενώ οι γονείς του τον προωθούσαν για νομικό, εκείνος εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο λόγω του πάθους του για την ζωγραφική. Πολύ σύντομα η δράση του ξεκινά και βρίσκει άμεση ανταπόκριση από το αγοραστικό κοινό της εποχής. Η προσωπική του τραγωδία, με τον θάνατο της συζύγου και των τριών παιδιών του, και οι δαπανηρές του συνήθειες που τον εξωθούν σε υπέρογκα χρέη, τον οδηγούν σε αποξένωση και στον θάνατό του το 1668.
(Για περισσότερες πληροφορίες για το Έτος Ρέμπραντ και τις εκθέσεις:
http://www.rembrandt400.nl/,
Εφημερίδα "Πολίτης της Θράκης"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου