Παρασκευή, Ιανουαρίου 27, 2006

Όταν δυστυχώς τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα


Είναι γνωστό ότι η διεθνής κοινότητα, με πρωτεύοντα παράγοντα τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, υπό το πρίσμα πάντα της σύγχρονης αυτοκρατορίας των Ηνωμένων Πολιτειών, αδυνατεί να αντεπεξέλθει στην έγκαιρη διάγνωση, πρόγνωση και έντονη αντιμετώπιση των διεθνών κρίσεων. Χαρακτηριστικότερο ίσως παράδειγμα η γενοκτονία στην Ρουάντα, όπου σε λιγότερο από 4 μήνες (από τον Απρίλιο έως τον Ιούλιο 1994) συντελέστηκε μια γενοκτονία περίπου ενός εκατομμυρίων ανθρώπων, αφήνοντας άφωνη, αλλά συγχρόνως και άπραγη, την διεθνή κοινότητα.

Έκτοτε πολλοί ήταν εκείνοι, μεταξύ αυτών και ο σημερινός Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, που όρθωσαν την φωνή τους διατυμπανίζοντας πως η διεθνής κοινότητα οφείλει αφενός να αναγνωρίσει τις ευθύνες της και αφετέρου να δράσει πιο συλλογικά και υπεύθυνα, ώστε να αποφευχθεί στο μέλλον οποιαδήποτε παρόμοια τραγωδία. Από την θεωρία βεβαίως στην πράξη πάντοτε εμφανίζονται κενά, στην περίπτωση όμως της απώλειας τόσων ανθρώπινων ζωών είναι επιτακτική η ανάγκη στροφής 180 μοιρών.

Μετά από δέκα και πλέον χρόνων μνήμης των θυμάτων στην Ρουάντα –αλλά και τόσων άλλων καταστροφικών παραλείψεων της διεθνούς κοινότητας- μια νέα γενοκτονία συντελείται. Στις δυτικές περιοχές του Σουδάν, με επίκεντρο το Νταρφούρ μαίνεται ένας πόλεμος, που έχει –από καιρό- πάρει διαστάσεις γενοκτονίας. Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι εξαναγκάστηκαν σε φυγή για να αποφύγουν την σφαγή, ο ακριβής αριθμός των νεκρών παραμένει άγνωστος, ενώ οι καταγγελίες για βιασμούς και βασανιστήρια ακόμη και μικρών παιδιών έρχονται από κάθε κατεύθυνση. Ούτε λόγος φυσικά για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων… Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνουν στην δημοσιότητα οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» αυτήν την στιγμή περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται επειγόντως τρόφιμα και ιατροφαρμακευτική βοήθεια.

Το τεράστιο αυτό έγκλημα, μια γενοκτονία σε «αργή κίνηση», για μια ακόμη φορά, αφήνει την διεθνή κοινότητα σε ρόλο απλού παρατηρητή μην έχοντας την δύναμη ή καλύτερα την βούληση να εξασφαλίσει τον τερματισμό της βίας. Για πόσο ακόμη δεν θα μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος και θα γινόμαστε συνένοχοι με την σιωπή μας;

Εφημερίδα "Πολίτης της Θράκης"

Δεν υπάρχουν σχόλια: