Πρόσφατα οι Ευρωπαίοι Υπουργοί Εσωτερικών και Δικαιοσύνης συμφώνησαν στην αποθήκευση στοιχείων των τηλεφωνικών και ηλεκτρονικών επικοινωνιών στο πλαίσιο των μέτρων κατά της τρομοκρατίας. Σύμφωνα με την απόφαση αυτή οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών θα έχουν την υποχρέωση (όχι απλώς το δικαίωμα) να αποθηκεύουν την πηγή και τον αποδέκτη κάθε τηλεφωνικής κλήσης, γραπτού μηνύματος και e-mail.
Κατανοώ βεβαίως ότι η τρομοκρατία έχει απλώσει τα πλοκάμια της και ότι η Ευρώπη δέχεται συνεχείς αμερικανικές πιέσεις για την καταπολέμησή της ακόμη και με αντιδημοκρατικά μέσα. Εκείνο όμως που δεν μπορώ να κατανοήσω είναι γιατί όλοι οι φιλήσυχοι και ανυποψίαστοι Ευρωπαίοι θα πρέπει να υποστούν όλη αυτήν την μεθοδευμένη παρακολούθηση.
Δεν ξέρω επίσης ποιο είναι χειρότερο: Ότι ένα ολόκληρο πλέγμα παρακολούθησης αρχίζει να αιωρείται στον ευρωπαϊκό αιθέρα; Ότι σε παρακολουθούν και το ξέρεις; Ή ότι οι ίδιοι θα κληθούμε να πληρώσουμε αυτήν την παρακολούθηση; Γιατί σύμφωνα με την απόφαση, τα έξοδα για το «ηλεκτρονικό φακέλωμα» θα τα καταβάλλουν οι ίδιοι οι πολίτες, ενώ οι τηλεφωνικές εταιρείες θα μπορούν να εκμεταλλεύονται τα στοιχεία με στόχο το κέρδος!
Μπορεί να σκεφτεί κάποιος: «αφού δεν έχω τίποτα να κρύψω, και αν το μέτρο μπορεί να συμβάλει στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, εμένα τι με πειράζει;». Το ζήτημα όμως δεν είναι αυτό, αλλά πρόκειται περί γενικευμένου κινδύνου κατά των προσωπικών δεδομένων, μιας και άπτεται του οργουελιανού Μεγάλου Αδελφού, και της κατάργησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την παρακολούθηση κάθε κοινωνικής δραστηριότητας.
Και στο παρελθόν υπήρξε παρακολούθηση… και όντως από τον «χαφιέ» και τον περιπτερά που κάρφωνε την επιλογή της εφημερίδας περάσαμε σε νέου είδους παρακολούθησης, πιο αυτοματοποιημένης. Μέγιστη διαφορά: υποτίθεται ότι ζούμε σε δημοκρατία, υποτίθεται ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται σεβαστά! Εξάλλου η νέου είδους παρακολούθηση, η τεχνολογική, είναι αδυσώπητη, αποτελώντας ένα σύγχρονο κουτί της Πανδώρας, το οποίο οι Αμερικανοί, μέσω κυρίως του FBI, και τόσων άλλων γνωστών ή κρυφών συστημάτων παρακολούθησης, έχουν ανοίξει από καιρό. Γιατί όμως και οι Ευρωπαίοι πρέπει να πράξουν το ίδιο; Αυτή είναι η ήπια δύναμη της Ευρώπης; Έτσι οραματιζόμαστε το μέλλον της ηπείρου μας;
Η Μακιαβελική λογική ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» (στην προκειμένη περίπτωση: καταπολεμούμε την τρομοκρατία με όποιο κόστος, ακόμη και με παραβίαση των προσωπικών δεδομένων) προκαλείται κυρίως λόγω Βρετανικής πίεσης, μετά και το τρομοκρατικό χτύπημα στο Λονδίνο. Η τρομοκρατία έχει γίνει ο αόρατος εχθρός και στο όνομα της πάταξής της τα θεμελιώδη δικαιώματα συνεχώς συρρικνώνονται. Αυτή ήταν η τακτική της Αμερικής έως σήμερα, αυτή σταδιακά κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη.
Και η τελευταία ελπίδα χάθηκε μετά την υπερψήφιση της οδηγίας από το Ευρωκοινοβούλιο, με ευρύτατη μάλιστα πλειοψηφία, η οποία διαμορφώθηκε μετά από σύμπραξη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, παρά τις σφοδρότατες αντιδράσεις των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το Ευρωκοινοβούλιο που στο παρελθόν επέδειξε σοβαρότητα, σεβόμενο τις αξίες του απαραβίαστου της ιδιωτικής ζωής, με την απόφασή του αυτή βάζει την τελική υπογραφή στο ευρω-φακέλωμα. Και ενώ η 10η Δεκεμβρίου αποτέλεσε την 57η επέτειο της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τα ανθρώπινα δικαιώματα ακόμη και στην ίδια την Ε.Ε. (πρωτοπόρου υποτίθεται της προάσπισής τους) διακυβεύονται με τέτοιου είδους αποφάσεις. Η 14η Δεκεμβρίου (ημέρα υπερψήφισης της οδηγίας) αποτελεί ένα πισωγύρισμα της Δημοκρατίας στην Ευρώπη. «Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ξεπουλήθηκε φθηνά», δήλωσε ο Άλβαρο του κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών και μετά λύπης μου τείνω να συμφωνήσω μαζί του.
Ενδιαφέρον προκαλεί και η συμμετοχή από ελληνικής πλευράς, αφού οι Χατζηδάκης, Γκλαβάκης, Τρακατέλης και Βακάλης (Ν.Δ.) υπερψήφισαν την οδηγία. Από την άλλη, οι Ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και ο Καρατζαφέρης (ΛΑΟΣ), μαζί με τους Βαρβιτσιώτη, Σαμαρά, Μαυρομμάτη και Κράτσα (ΝΔ) καταψήφισαν. Μάλιστα, ο κ. Βαρβιτσιώτης τόνισε ότι με την απόφαση ανοίγει «μια μεγάλη ρωγμή στις προσωπικές ελευθερίες με οδυνηρές συνέπειες» και υπενθύμισε την φράση του Βενιαμίν Φραγκλίνου, ότι «όσοι εκχωρούν μέρος των δικαιωμάτων τους και των ελευθεριών τους με σκοπό μια παροδική αίσθηση ασφάλειας, δεν δικαιούνται τίποτα από τα δύο». Οι υπόλοιποι Έλληνες Ευρωβουλευτές είτε ήταν απόντες είτε απείχαν της ψηφοφορίας. Αυτά περί Ελληνικής πλευράς, προς γνώση και συμμόρφωση!
Ας ελπίσουμε ότι κάποτε η Αριστοτελική φρόνηση θα κυριέψει τους Ευρωπαίους πολιτικούς. Ως τότε καλή παρακολούθηση σε όλους!
Μια και οι Οργουελικές προφητείες φαίνονται να επιβεβαιώνονται για άλλη μια φορά, θα συνιστούσα σε όλους να διαβάσουν (ή να ξαναδιαβάσουν) το αριστούργημα του Όργουελ, 1984, να δουν (ή να ξαναδούν) την ομώνυμη ταινία…
Στίχοι της εβδομάδας: “φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα…” και “ήρεμα, ήρεμα δεν είμαι τρομοκράτης…”
Εφημερίδα "Πολίτης της Θράκης"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου